Pierwsze spotkanie z Numenerą

Dwadzieścia lat temu pewna gra komputerowa wciągnęła mnie bardziej, niż inne. Urzekła mnie swoim niepowtarzalnym klimatem, rozbudowanymi kwestiami dialogowymi i niezwykłymi postaciami, oraz Opowieścią (tak, przez duże O), która przenikała do kości i na długo odcisnęła na mnie swoje piętno. Mam tu na myśli Planescape: Torment, który jest według mnie najlepszym erpegiem w historii gier komputerowych.

Wczorajszy dzień był dla mnie specjalny. Czułam się znowu jak dziecko, czekające na pierwszą gwiazdkę i na magiczne pojawienie się prezentów pod choinką. Wreszcie koło godziny 18.00 u drzwi stanął Święty Miko… znaczy się, kurier z paczką, a w niej – [werble] edycja kolekcjonerska gry Torment: Tides of Numenera, duchowego następcy Planescape’a! [bams!]. Zatarłam rączki, i… włączyłam kamerę, by podzielić się z Wami tą magiczną chwilą:

Figurka jest solidna i pięknie wykonana, zagości na stałe na moim biurku. Soundtrack też cieszy- jeżeli muzyka będzie choć w połowie tak dobra, jak w oryginalnym Planescape, będzie jak znalazł na sesje gier fabularnych… Ale ja się tu rozpisuję, unboxing jest przecież w filmiku, a gra czeka! Mam wobec Numery bardzo duże oczekiwania i mam nadzieję, że mnie nie zawiedzie. Wkrótce podzielę się z Wami moimi odczuciami!

W międzyczasie, zapraszam do lektury moich wcześniejszych recenzji: Pillars of Eternity oraz Tyranny. Te dwie gry również nawiązują do starych, dobrych erpegów w rzucie izometrycznym…